Με αναφορά των υπαλλήλων της Διεύθυνσης Τεχνικών Έργων ΠΕΑΑ (Α.Π. 343521/14-3-2024) έρχεται στην επιφάνεια για άλλη μια φορά το καθεστώς υλοποίησης δημόσιων έργων, το καθεστώς ασυδοσίας που υφίσταται από το υπάρχον νομικό πλαίσιο, τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Τεχνικές υπηρεσίες και οι μηχανικοί που τις στελεχώνουν.
Όπως τονίζει ο ΣΥΠΑ, “στην αναφορά που υπέγραψε το σύνολο των υπαλλήλων της ΔΤΕ-ΠΕΑΑ ενημερωθήκαμε ότι εργολάβος κατέθεσε μήνυση σε 6 υπαλλήλους της υπηρεσίας!
Η υπόθεση αφορά το αντιπλημμυρικό έργο “Διευθέτηση ρέματος Κόρμπι από Λ.Βάρης-Κορωπίου μέχρι εκβολή”, όπου μετά από 3 χρόνια, μετά από μεγάλη πίεση της υπηρεσίας, μετά από 24 ενστάσεις και 13 προσφυγές του εργολάβου και αφού εκτέλεσε μόνο το 10% του έργου, η σύμβαση διαλύθηκε με πρωτοβουλία του εργολάβου και τώρα διεκδικεί υπέρογκες αποζημιώσεις τις οποίες η υπηρεσία δεν αποδέχεται. Με άλλα λόγια επειδή δεν εισέπραξε αυτά που ήθελε από την υπηρεσία, μήνυσε όποιον είχε κάποια σχέση με την εκτέλεση του έργου!
Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από την τελευταία ανακοίνωση του Συλλόγου (Α.Π. 193/5-11-2023) που αφορούσε στην κατάσταση που επικρατεί στις Τεχνικές Υπηρεσίες. Σε εκείνη την ανακοίνωση που συντάχθηκε μετά από σύσκεψη του Δ.Σ. του Συλλόγου με συναδέλφους από όλες τις τεχνικές υπηρεσίες, εκτός όλων των άλλων, εκφραζόταν για άλλη μια φορά η απαίτηση επίλυσης των ζητημάτων που ταλανίζουν τους συναδέλφους στις Τεχνικές Υπηρεσίες και η έντονη ανησυχία για το γεγονός της καταδίκης των τεχνικών υπαλλήλων, όταν προκαλούνται ατυχήματα στους δρόμους που αυτοί εποπτεύουν.
Το πρόβλημα της ποινικής και αστικής ευθύνης των τεχνικών υπαλλήλων έχει αναδειχτεί πολλές φορές και η αντιμετώπισή του αποτελεί σημαντική διεκδίκηση του Συλλόγου και της Ομοσπονδίας.
Φαίνεται όμως ότι οι τεχνικοί υπάλληλοι δεν κινδυνεύουν μόνο από διώξεις που ασκούνται για τα ατυχήματα που συμβαίνουν στους δρόμους που εποπτεύουν, αλλά πλέον κινδυνεύουν και από εργολάβους που δεν ικανοποιούνται τα αιτήματά τους.
Αυτή την στιγμή οι συγκεκριμένοι υπάλληλοι έχουν μπει στην διαδικασία αντιμετώπισης της μήνυσης, εξεύρεσης του κατάλληλου δικηγόρου που θα τους υπερασπιστεί. Σαν να μην τους έφτανε η καθημερινή ανάθεση πολλών και διαφορετικών καθηκόντων, η έλλειψη σύγχρονων μέσων για να κάνουν την δουλειά τους, σαν να μην τους έφτανε να χρηματοδοτούν τις εκτός έδρας μετακινήσεις τους, ή που τόσα χρόνια προσπαθούσαν να τελειώσει ένα έργο με έναν εργολάβο που σκοπός του ήταν η μεγιστοποίηση του κέρδους, τώρα έχουν και το βάρος να τρέχουν στα δικαστήρια για να αποδείξουν ότι δεν είναι ελέφαντες.
Δεν υπάρχει ούτε μία Τεχνική Υπηρεσία, που να έχει στελέχωση, μέσα και εξοπλισμό για να μπορεί να εκτελέσει ένα έργο.
Η κατάσταση αυτή αποτελεί πολιτική επιλογή κυβερνήσεων και Περιφερειακών Αρχών, για να μπορούν να γίνονται οι μπίζνες με τις μεγαλοκατασκευαστικές εταιρείες και οι υπάλληλοι να προσπαθούν να βάλουν “τάξη” στους ανταγωνισμούς και τα κέρδη τους.
Γιατί όπως όλες οι επιχειρήσεις έτσι και αυτές που δραστηριοποιούνται στην κατασκευή δημοσίων έργων ενδιαφέρονται μόνο για ένα πράγμα. Την μέγιστη αποκόμιση κέρδους μέσα από την σύμβαση που έχουν υπογράψει ακόμα κι όταν δεν έχουν βάλει μία πέτρα πάνω στην άλλη, οπότε γίνονται και πιο επιθετικοί απέναντι στους υπαλλήλους που τους ελέγχουν, όπως έκανε και ο εργολάβος της συγκεκριμένης υπόθεσης στην Ανατολική Αττική.